Մի օր, մեծ ու փոքրով որոշեցինք գնալ Սյունիք՝ Նավասարդի օրը, օգոստոսի 11: Այդ օրը Օրիոնի, մեզանում՝ Հայկի համաստեղության աստղերը ներկայանում են իրենց ողջ կատարելությամբ: Ահավասիկ, առաջին նկարում նշմարվում են 3 հիմնական աստղերը, որոնք շարվում են մեկը մյուսի հետևից՝ մի գծի վրա:
Լուսինը Քարահունջի աստղադիտարանից:
Առանց դիտակի շատ բան չէինք տեսնի:
Բագրատունյաց Հայաստանի սիմվոլը, Սիսիանի պատմության թանգարանի բակում:
Հնամյա խոյերը մեզ շատ բան են հաղորդում:
Ժայռապատկերներ
Նախաքրիստոնեական Հայաստանի տաճարների հիմքերը պատմում են բնապաշտ նախապապերի տաճարների մասին: Ամենայն հավանականությամբ, սյունի հիմքը եղել է Վահագնի՝ քառանկյուն և Անահիտի՝ շրջան տաճարի մաս:
Հայ վարպետները միջնադարում շռայլորեն օգտվել են նախաքրիստոնեական սիմվոլներից, որոնք նոր շունչ ու փայլ են ստացել խաչքարերում:
Ահավասիկ, 8-թևանի ծաղիկը Տիր՝ գիտություն, իմաստություն սիմվոլն է, 8-թև խաչը արքայական խորհրդանիշ՝ Միհրականության, և ապա՝ 6-թևանի ծաղիկը՝ Անահիտի՝ մայրության խորհրդանիշ:
Խոյի կողքին պատկերված է առյուծի և ցուլի մենամարտը. Տիեզերքի արարման դիցաբանական խորհուրդը մեզ է հասել անհիշելի ժամանակներից:
Սիսիանի այս չքնաղ եկեղեցին 7 դ եկեղեցի է, որը Հռիփսիմեի չքնաղ տաճարից հին է: Այն ունի նախաքրիստոնեական հետքեր, ինչպես նաև քաղքեդոնական, և ապա՝ առաքելական: Ահավասիկ.
Նախաքրիստոնեկան տաճարաշինությունում տարածված բարձր հիմքը:
Անահիտի տաճարի նախշերի անավարտ շարքը:
Անահիտի խորհրդանիշը՝ 6-թև ծաղիկը:
Քաղքեդոնական տաճարներում տարածված ոճը՝ լուսավոր սրահներն են եղել, որը առաքելականության օրոք այսպիսի տեսք է ստացել:
Պատմական անցքերի, ոճերի, արժեհամակարգերի անզուգական կրողը՝ Սիսիանի անկրկնելի եկեղեցին:
Նավասարդ:
